Artık fantazilerim için ortam vardı

Heyy BEN BURCU YAZDIĞIMI GÖRÜYOSAN BENİ ARA KONUŞALIM BOŞALTİM SENİ :))
NUMARAM: 0035 351 57 32

Yaşım 55 i geçmek üzereydi bu üniversitede, son 9 yılımı profesör olrak
geçirdim ilk zamanlar heycanlı ve zevkliydi oysa artık eskisi kadar zevk
almıyordum. okul dışında yalnız yaşayan biriydim. boş zamanlarımı ya
araştırmalarıma ayırarak yada spor yaparak geçiriyordum. ve tabiki
birtürlü ulaşamadığım güzel genc ve bakımlı kadınların kölesi olma
hayalleriyle. Bir gün üniversitenin spor salonuna inmiştim. amacım
sadece biraz spor yapmaktı, tam soyunma odasına giderken bayanlar
soyunma odasının kapısının acuk olduğunu gördüm. gözüme ilk çarpan şey
orda öylesine duran bayan ayakkabıları idi, kendimi alamayıp içerdede
kimselerin olmadığından cesaret alarak içeri girdim ve yüksek topuklu
bir ayakkabı aldım elime. okadar güzel ve çekici duruyorduki yılların
vermiş olduğu içimdeki kölelik aşkı bir anda dışarı fırladı sanki,
elimdeki ayakkabı kalbimin daha hızlı çarpmasına yol açtı, dizlerim
titriyor ve ayakta duramıyordum sanki, birden yere dizlerimin üstüne
çöktüm, elimdeki ayakkabı tüm benliğime hitap ediyor ve adeta ona hizmet
ve kölelik etmem için bana emirler yadırıyordu.Saygıyla eğilip ince
sivri burunlu, yüksek topuklu ve uzun bağcıklı bu bayan ayakkabısını
ucuna dudaklarımı değdirdim. içimdeki alev okadar sarmıştıki beni
birtürlü elimden bırakıp çıkamıyordum oradan, ve artık bu bayan
ayakkabısının kölesi olmuştum adeta, yavaşca aykkabının altını yalamaya
başladım, kendimi alamıyor ve artık beni özgür bırakması için ona
yalvarıyordum, ama çok vijdansızdı ve beni tamamen sömürmeden
bırakmayacaktı ben ona beni artık bırakması için yalvarırken o sivri ucu
ile ve yeni yalanarak temizlenmiş tabanıyla yüzüme tekmeler
indiriyordu. Elimdeki ayakkabının tamamen etkisi altında ezilmiş bir
köle olarak nekadar zaman geçirdiğimi fark etmemiş olcağımki spor
salonunda atreman yapan üniversitenin kız voleybol takımının gürültüsünü
hic duymadım ve hatta onlardan birinin arkamakadar gelip beni
seyrettiğinide anlayamadım.
Arkama döndüğümde şebnemi gördüm. kollarını göğsünde kavuşturmuş ve
aşalayıcı bir yüz ifadesiyle bana bakıyordu. bense ne yapacağımı
şaşırmış bir şekilde dona kaldım ve biran önce oradan kalkıp uzaklaşmayı
düşündüm. ama nereye kadar çünkü şebnem benim haftada en az 6 saat ders
verdiğim öğrencilerimden biriydi. belkide istifa edip tamamen okuldan
ayrılmalıydım diye düşündüm. Bu düşüncelerimin esnasında zavallı
gözlerimi şebnemin alaycı yüzünden aldım ve doğrularak çabuk adımlarla
gitmeye çalıştım, kapıya ulaşmam için şebnemin yanından geçmeliydim,
kafam önümde yürüyordum tam şebnemin önünden geçerken,
– Profesör daha temizlenmesi gereken ayakkabılarım var. dedi şebnem ve
beni kravatımdan tutup yüzümü yüzüne yaklaştırdı. ve bana
– Artık elimden kurtulamayacaksın kıcımın profesörü dedi